Ο Ιωάννης Μούντζιος είναι Στρατιωτικός Ιατρός, Παθολόγος Ογκολόγος, Διευθυντής της Δ’ Ογκολογικής Κλινικής και της Μονάδας Κλινικών Μελετών του Ερρίκος Ντυνάν Hospital Center. Με καταγωγή από τη Λάρισα και αριστούχος απόφοιτος της Στρατιωτικής Ιατρικής Σχολής, ο Ιωάννης Μούντζιος ολοκλήρωσε την ειδικότητά του στην Παθολογική Ογκολογία στο Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα», με μετεκπαίδευση στο GUSTAVE ROUSSY του Παρισιού και M.Sc. στη Μεταφραστική Ογκολογία υπό την εποπτεία του καθηγητή Jean-Charles Soria.
Έχει πολυετή κλινική, εκπαιδευτική και ερευνητική εμπειρία, με περισσότερες από 150 δημοσιεύσεις σε διεθνή περιοδικά, συμμετοχές σε διεθνή συνέδρια (ASCO, ESMO, IASLC), καθώς και ενεργό ρόλο σε ευρωπαϊκές επιτροπές της ESMO και της ΕΟΠΕ. Έχει διατελέσει Συντονιστής της ΟΝΕΟ, μέλος του ΔΣ της ΕΟΠΕ (ως Ταμίας και Γενικός Γραμματέας), Διευθυντής Σπουδών της ΕΑΚΟ και Επιστημονικός Πρόεδρος του Πανελλήνιου Ογκολογικού Συνεδρίου το 2015. Το 2018 ίδρυσε το Ογκολογικό Κέντρο “Oncolife”, βασισμένο σε πρότυπα ολιστικής φροντίδας.
Η σχέση του με την ΕΟΠΕ διατρέχει δύο δεκαετίες και φέρει έντονα το αποτύπωμά του στην εξέλιξη της εκπαίδευσης των νέων Ογκολόγων στην Ελλάδα, αλλά και στην ενίσχυση της εξωστρέφειας και της διεθνούς παρουσίας της ελληνικής Ογκολογίας.
Στη μαρτυρία του για τον Επετειακό Τόμο των 40 χρόνων της ΕΟΠΕ, ο Ιωάννης Μούντζιος μιλά με σαφήνεια και αυθεντική συναισθηματική φόρτιση. Στέκεται με ευγνωμοσύνη και σεβασμό στα θεμέλια της ΕΟΠΕ και εστιάζει κυρίως στη δική του διαδρομή εντός της ΟΝΕΟ, την οποία χαρακτήρισε ως την «πιο κοντινή συνεισφορά στην καρδιά του». Όπως αφηγείται, όταν ανέλαβε, η ΟΝΕΟ λειτουργούσε περισσότερο ως τίτλος παρά ως οργανωμένη δομή. Ο ίδιος ήταν εκείνος που καθιέρωσε την Συντονιστική Επιτροπή της ΟΝΕΟ, συνέταξε τον Εσωτερικό Κανονισμό και διαμόρφωσε έναν πλήρη μηχανισμό λειτουργίας, με διακριτούς ρόλους και στόχους.
Ξεχωριστή στιγμή για τον ίδιο ήταν η ανάληψη της Επιστημονικής Προεδρίας του Πανελλήνιου Συνεδρίου της ΕΟΠΕ το 2015, μαζί με το Δημήτριο Μαυρουδή. Όπως λέει, «ήταν μία τεράστια εμπειρία και ευθύνη το πώς να συμπυκνώσεις όλη τη γνώση της χρονιάς, να αξιοποιήσεις το επιστημονικό κεφάλαιο της χώρας και να κρατήσεις τις ισορροπίες για ένα άρτιο, συμμετοχικό συνέδριο». Η εμπειρία αυτή του άφησε ανεξίτηλα θετικό αποτύπωμα και, όπως λέει, εύχεται κάποτε να την επαναλάβει.
Θεωρεί σπουδαιότερο επίτευγμα της ΕΟΠΕ τη θεσμική αναγνώριση της Παθολογικής Ογκολογίας ως ιατρική ειδικότητα, αλλά και την ίδρυση και εξέλιξη της ΕΑΚΟ, την οποία θεωρεί «κόσμημα της ΕΟΠΕ», που προσφέρει ευκαιρίες σε όλους τους ειδικευόμενους και λειτουργεί ως αντιστάθμισμα στις εκπαιδευτικές ανισότητες της κλινικής πράξης. Μιλά με θέρμη για την εμπειρία του ως Διευθυντής Σπουδών στον 5ο Κύκλο της ΕΑΚΟ μαζί με τον Ηλία Αθανασιάδη, που αποκαλεί «περίοδο αγάπης και μεράκι», σημειώνοντας πως θεμελιώθηκε τότε η πρακτική να παρουσιάζουν οι σπουδαστές επιστημονικά θέματα και να αξιολογούνται από τους Διευθυντές Σπουδών, μια πρακτική που καθιερώθηκε στους επόμενους κύκλους. Η εκπαίδευση, όπως λέει, «είναι το Α και το Ω της δουλειάς μας. Όταν ακούω νέους να λένε "πέρασα τις εξετάσεις χάρη στην ΕΑΚΟ, νιώθω έτοιμος να φροντίσω έναν ασθενή”, γεμίζω υπερηφάνεια», προσθέτει.
Στο όραμά του για την επόμενη δεκαετία της Εταιρείας, ο Ιωάννης Μούντζιος εντοπίζει δύο καίριες κατευθύνσεις: την ενίσχυση της συμμετοχικότητας και τη διεύρυνση της διεθνούς παρουσίας της ΕΟΠΕ. Πιστεύει ότι είναι αναγκαίο να κινητοποιηθεί ένα μεγαλύτερο ποσοστό των μελών της Εταιρείας, να αξιοποιηθεί ουσιαστικά η δυναμική και οι δυνατότητές τους και, ταυτόχρονα, να καλλιεργηθεί ένας ισχυρός δεσμός με τους Έλληνες Ογκολόγους που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό. Όπως τονίζει, «οι Ογκολόγοι της διασποράς πρέπει να αισθάνονται ενεργό και ισότιμο κομμάτι της επιστημονικής κοινότητας της ΕΟΠΕ. Άλλωστε, η Παθολογική Ογκολογία αποτελεί πλέον μια παγκοσμιοποιημένη ειδικότητα, και αυτό το διεθνές προφίλ θα πρέπει να αντικατοπτρίζεται και στο ρόλο της Εταιρείας».
Απευθυνόμενος στους νεότερους συναδέλφους, υπογραμμίζει τη σημασία της στοχευμένης και πολύπλευρης εκπαίδευσης: τους ενθαρρύνει να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητες που προσφέρει η ΕΑΚΟ, να επιδιώξουν εμπειρίες στο εξωτερικό προκειμένου να διευρύνουν τους επιστημονικούς τους ορίζοντες και να αποκτήσουν μια πιο ώριμη και σφαιρική προσέγγιση στην Ογκολογία, με την ευχή, όμως, αυτές οι εμπειρίες να αξιοποιηθούν τελικά προς όφελος της χώρας, μέσα από την επιστροφή και την επένδυση στο ελληνικό σύστημα υγείας. Ειδική μνεία κάνει στη σημασία της κλινικής έρευνας, την οποία θεωρεί ακρογωνιαίο λίθο της σύγχρονης Ογκολογίας. Κατά τη γνώμη του, ο σημερινός Ογκολόγος οφείλει να διαθέτει ευρύτητα σκέψης, διεθνή προσανατολισμό και βαθιά προσήλωση στην επιστημονική αριστεία.
Όταν ερωτάται τι είναι για εκείνον η ΕΟΠΕ, η απάντηση είναι άμεση και αφοπλιστική: «Είναι η επαγγελματική μου οικογένεια. Το σπίτι μου. Ο χώρος όπου βρίσκω ανθρώπους που καταλαβαίνουν τις αγωνίες και τις ελπίδες μου. Εκεί που μπορώ να απευθυνθώ όταν έχω ανάγκη. Το αποκούμπι μας. Και έτσι πρέπει να παραμείνει».
Και, κλείνοντας με συγκίνηση, απευθύνει ένα ευχαριστώ: «Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο προσωπικό της ΕΟΠΕ. Είναι ένας δύσκολος ρόλος, με πολλαπλές απαιτήσεις, και η συμβολή τους όλα αυτά τα χρόνια είναι ανεκτίμητη. Είστε οι Πυλώνες της Εταιρείας μας».
